Rozdział 9

-Czyli jednak nie masz nic poza dwoma jajkami i kartonem soku.- stwierdziła Magda otwierając lodówkę, a Paweł schował się za kuchenną wysepką

-Mnie tutaj nie ma!- wykrzyknął

-To dlaczego nadal słyszę Twój głos?

-Pewnie masz jakieś omamy.

-Dobra koniec tej zabawy w podchody. Idź do sklepu i zrób jakieś porządne zakupy.

Libero niechętnie podniósł się z klęczków i zabrał ze stolika portfel.

-Na co masz ochotę?- zapytał ubierając płaszcz

-Co chcesz się podlizać?- odbiła pałeczkę

-Być może.- odparł robiąc słodkie oczka

-Przykro mi, ale na mnie Twój urok osobisty jakoś nie działa. A w sprawie naszej kolacji możemy zrobić spaghetti. Łatwe, szybkie i przyjemne danie. No chyba, że nie lubisz kuchni włoskiej.

-Nie, może być.- odrzekł natychmiastowo

-W takim chyba wiesz co kupić?

Siatkarz uniósł głowę w wyrazie oburzenia.

-Jeszcze aż takim antytalenciem kulinarnym to nie jestem.

-Dobra już się tak nie obrażaj.

Paweł ruszył do najbliższego sklepu znajdującego się po drugiej stronie ulicy, a Magda jeszcze raz przejechała się po całym mieszkaniu. Dziewczyna nadal nie mogła pogodzić się z tym jak potraktowała ją matka. Olszewska myślała, że były ze sobą na tyle blisko, że kobieta zrozumie jej postępowanie. Niestety nie po raz pierwszy w życiu spotkała się z ogromnym rozczarowaniem. Rozmyślania Magdy w pewnym momencie przerwał dzwonek do drzwi. Zaskoczona dziewczyna skierowała na korytarz.

-Kto tam?- zawołała ponieważ nie mogła zobaczyć kto stoi po drugiej stronie

-Dawid. Kolega Pawła z drużyny.

Kiedy Magda otworzyła drzwi trudno było ocenić kto jest bardziej zaskoczony. Ona czy siatkarz.

-Co Ty tutaj robisz?- zapytali w tym samym momencie

-Wejdź proszę.- Olszewska zrobiła przejście atakującemu

-Paweł poszedł na zakupy niedługo powinien wrócić. Jak chcesz możesz na niego poczekać.

-A on co zamówił sobie prywatną sesję?- rzucił zaczepnie mężczyzna

-Raczej uratował mi tyłek.

Dawid spojrzał zdezorientowany na Magdę.

-Dzisiaj przez przypadek był świadkiem mojej wojny domowej z mamą, która zakończyła się eksmisją.

-Twoja matka wyrzuciła Cię z domu? A na meczu wyglądała na taką miłą osobę.

-To tylko pozory. Sztukę udawania osiągnęła do perfekcji.

-Czyli jak rozumiem na razie pomieszkujesz u Zatora?

-Tak, ale jak tylko zarobię trochę pieniędzy natychmiast coś wynajmuję.

-No tak zapomniałem, że kobiety lubią niezależność.- żartował

-Konar!- wrzasnęła

-Nie przeginaj!

-No co? Moja żona jest wcale nie lepsza.

-Dobra. Lepiej powiedź co Cię sprowadza do Pawła o tak później porze.

-Prawie to samo co Ciebie.- odparł tajemniczo

-To znaczy?

-Pokłóciłem się z Sabinką i miałem nadzieję, że Zati mnie przenocuje. Już nie raz u niego spałem.

-No tak zapomniałam, że faceci w razie jakichkolwiek problemów podwijają ogon i uciekają gdzie pieprz rośnie.- powiedziała nawiązując do wcześniejszego żartu Konara

-Już jestem!- zawołał Paweł wchodząc do salonu

-O cześć Dawid.- dodał zaskoczony

-Znowu pokłóciłeś się z Sabinką?

-No tak jakby.

-I znając życie jutro natychmiast pognasz do niej z przeprosinami.

-Nie. Tym razem będę odrobinę bardziej stanowczy.- obiecał

-Dobra panowie to wy sobie pogadajcie, a ja pójdę zrobić coś do jedzenia.

-Pomóc Ci?- zapytał libero

-Nie. Mam nadzieję, że kuchnia pozostanie w jednym kawałku.

-To chociaż zaniosę Ci te zakupy. Są naprawdę ciężkie.

-No dobrze.- uległa dziewczyna

Dziewczyna zabrała się za przyrządzanie kolacji, a Dawid wykorzystał okazję i zaczął przepytywać przyjaciela.

-Stary powiesz mi co jest grane?- siatkarz przypuścił atak

-Jak to co? Magda pokłóciła się z matką i nie miała gdzie mieszkać więc przyjąłem ją pod swój dach.

-Chodzi tylko o pomoc?

-A niby o co jeszcze?- warknął lekko zirytowany

-Widzę jak na nią patrzysz. Masz taki dziwny błysk w oku.

-Błagam Cię skończ z tą gadką. - nie wytrzymał libero

-Nie skończę dopóki nie pójdziesz po rozum do głowy. Zator nie możesz wiecznie żyć w celibacie. Ja wiem, że na razie masz siatkę i ona Ci w zupełności wystarcza, ale…

-Pójdę sprawdzić jak radzi sobie Magda.- przerwał przyjacielowi jednocześnie ucinając temat

-Głupek jesteś i tyle.- skwitował atakujący

-A Ty co na inspekcje przyszedłeś?- zagadnęła dziewczyna

-Nie. Przyciągnęły mnie takie pyszne zapachy.

Mężczyzna podniósł pokrywkę garnka i już przypuszczał kontratak na sos, ale w ostatniej chwili dostał po rękach drewnianą kopystką.

-Ała! A to za co?- wyjęczał

-Ty już dobrze wiesz za co.

- Idź nakryj do stołu. Za chwilę podam kolację.

-Tylko się pospiesz bo głodny jestem.

-Gdybyś wcześniej zrobił zakupy wcześniej miałbyś jedzenie.- wytknęła mu

-Ty za mądra się nie robisz?

-Ja nie.

Atmosfera podczas kolacji była bardzo miła. Dawid i Paweł prześcigali się w zabawnych historiach z klubu i reprezentacji. Mimo, że niedawno kadrę opuściło dwóch największych żartownisiów to chłopacy nadal robili sobie żarty.

-A pamiętasz jak dziku się wściekł kiedy wsiedliśmy z nim razem do windy?-zagadnął Dawid

Libero wybuchnął niepohamowanym atakiem śmiechu na to wspomnienie.

-Oj tak. Skulił się w kąciku, zamknął oczy i modlił się, żebyśmy bezpiecznie dojechali na parter.

-O kim mówicie bo chyba nie o tym walecznym Michale?- zapytała zdziwiona

-Mamy na myśli właśnie tego Michała. To Ty nie wiesz, że on panicznie się boi jeździć windą zapełnioną ludźmi. - odpowiedział jej atakujący

-A niby skąd mam to wiedzieć? O takich rzeczach raczej nie mówi się publicznie

Po kolacji panowie wygonili Magdę do siebie, a sami zabrali się za sprzątanie naczyń. Chociaż atakujący obiecał, że nie będzie więcej wracał do tematu Olszewskiej ponownie zagadnął przyjaciela.

-Powiedziałeś jej przynajmniej o wypadku?

-Czyś Ty oszalał!- wykrzyknął wzburzony Paweł

-Ona nie może się dowiedzieć!

-Jak długo masz zamiar ją okłamywać?

-Ja jej nie okłamuję. Ja po prostu zatajam część prawdy.

-Do jasnej cholery przestań zachowywać się jak dziecko!- nie wytrzymał Dawid

-Nie ucz mnie życia bo sam nie jesteś lepszy. Jak tylko pokłócisz się Sabinką to od razu do mnie przylatujesz i prosisz o nocleg!

-Co Ty porównujesz?!

-Dawid zajmij się własnym życiem i pozwól mi żyć po swojemu.

Atakujący już szykował się do kolejnej zaciętej dyskusji, ale zamilkł widząc stojącą w progu Magdę.

-Czy ktoś może mi powiedzieć o co chodzi?- zapytała

***

W końcu mamy 9 rozdział. Jeszcze raz przepraszam za to opóźnienie, ale ostatnio jakoś nie mogę się wyrobić. Jak mi się uda wrzucę kolejny rozdział w weekend, ale niczego nie obiecuję. Pozdrawiam! Miłego wieczoru! Do next! :)